อาการถอนหายใจบ่อย อยากนอนอยู่ในห้องนอนเฉยๆทั้งวันไม่อยากออกไปข้างนอก ตื่นขึ้นมาทุกเช้าแค่นึกถึงภาพการออกไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆเจอผู้คนและความเครียดแบบเดิมๆก็ร้องไห้แล้ว กลัวและกังวลว่าคนรอบข้างไม่ชอบเรา มีอาการหงุดหงิดง่ายขึ้นแม้ว่าเรื่องเล็กๆ มีช่วงนึงกลัวการลงบันไดไปเจอครอบครัวแฟนค่ะถึงตอนนี้ย้ายมาอยู่อีกที่ที่ห่างกันไม่กี่ก้าวและยังต้องเจอสภาพแวดล้อมแบบเดิมจนทำให้ใช้ชีวิตแบบกังวลและเครียดแบบเดิมค่ะหลังๆร้องไห้บ่อยเพราะคิดว่าตัวเองไท่ทีความสุขไม่อยากทำอะไรที่เคยชอบทำอยากนอนเฉยๆให้เวลาผ่านไปไวๆค่ะ เราควรไปพบจิตแพทย์ดีไหมค่ะเคยคิดจะไปแล้วแต่กลัวค่ะทำยังไงดีค่ะ
จากที่คุณบรรยายอาการมานั้น มีสัญญาณของความวิตกกังวลและความเครียดที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิตของคุณอยู่ค่ะ โดยเฉพาะการที่รู้สึกเบื่อหน่าย ไม่อยากออกไปพบผู้คน การร้องไห้บ่อย และการกังวลในเรื่องความสัมพันธ์หรือสภาพแวดล้อม ซึ่งอาการเหล่านี้อาจใกล้เคียงกับโรคซึมเศร้า (Depression) หรือโรควิตกกังวล (Anxiety Disorder) อย่างไรก็ตาม การได้รับการประเมินที่ถูกต้องจากผู้เชี่ยวชาญจะช่วยให้ได้ข้อมูลที่ชัดเจนขึ้นค่ะ
ขั้นตอนหรือสิ่งที่ควรทำ
-
พิจารณาไปพบจิตแพทย์:
- การพบจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าคุณ “ผิดปกติ” หรือมีปัญหารุนแรง การพูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญจะช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองมากขึ้น และพวกเขาจะช่วยแนะนำแนวทางการรักษา เช่น การพูดคุยบำบัด (Psychotherapy) หรือการใช้ยา ถ้าจำเป็นค่ะ
- คุณสามารถเริ่มต้นด้วยการหาโรงพยาบาลหรือคลินิกที่มีบริการจิตเวชที่มีบรรยากาศรอบตัวที่อบอุ่น อาจพาครอบครัวหรือเพื่อนไปเป็นกำลังใจในครั้งแรกค่ะ
-
ปรับสภาพแวดล้อม:
- หากเป็นไปได้ ลองพูดคุยกับครอบครัวหรือแฟนเกี่ยวกับความต้องการของคุณ หรือหาวิธีการปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมที่ทำให้คุณรู้สึกเครียด เช่น ลดการพบปะ หรือหาทางออกจากสถานการณ์ที่กดดัน
- การใช้กิจกรรมที่ผ่อนคลาย เช่น การฟังเพลง อ่านหนังสือ หรือเล่นโยคะ อาจช่วยลดความเครียดได้ค่ะ
-
ใช้เครื่องมือในการช่วยจัดการอารมณ์:
- ลองเขียนบันทึกความรู้สึกในแต่ละวัน เพราะการเขียนอาจช่วยระบายอารมณ์และทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง
- ฝึกหายใจช้า ๆ แบบลึก ๆ เพื่อช่วยลดความวิตกกังวลในช่วงเวลาที่รู้สึกหนักใจค่ะ
การกล้าไปพบจิตแพทย์หรือผู้ช่วยสุขภาพจิต
เป็นเรื่องปกติที่คุณจะรู้สึกกลัวหรือกังวลในการขอความช่วยเหลือ แต่การได้รับความช่วยเหลือจะเปิดโอกาสให้คุณมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เปรียบเสมือนการดูแลร่างกายที่เราพบแพทย์เมื่อไม่สบายค่ะ อย่าลืมว่า สุขภาพจิตสำคัญไม่แพ้สุขภาพกายเลยนะคะ สู้ๆค่ะ!